Make bento, not war! #169

W ubiegłym tygodniu udało mi się sfotografować wszystkie przygotowane zestawy. Przyłożyłam się jak nigdy. Ba! Niektóre z nich przygotowywałam wczesnym rankiem, gdy wiele osób jeszcze smacznie spało. Muszę przyznać, że takie poranne gotowanie służy mi, bo działam na jeszcze szybszych obrotach.

Kilka osób pytało, czemu nagle posiłki Połówka pojawiły się w innych pudełkach. Jakby nie patrzeć, to w standardowych pojemnikach do przechowywania żywności (ale bardzo fajnych, gdy sprawdzę nazwę firmy, napiszę ją Wam w komentarzu). Powód jest prosty – obecnie jego porcje jedzenia są dość duże i do kwadratowego Monbento niestety się nie zmieszczą. Mogłabym go pakować w dwa duże Monbento, ale dwa takie pojemniki zajęłyby już stanowczo zbyt wiele miejsca.

Te pudełeczka mają pojemność 2 litrów i na chwilę obecną są w sam raz. Przygotowywane zestawy na każdy dzień mają średnio 1800 kcal. A w domu pozostaje Połówkowi do zjedzenia kolejne 1200 kcal. Zapewne wraz z obcinaniem kalorii będziemy zmieniać lunchbox na Monbento, bo jednak jest on o wiele wygodniejszy i co ważne – w 100 % szczelny.

Z racji tego, że zwykłe pudełeczko przegródek nie ma, kombinuję z (jak to sobie roboczo nazwałam) lunchboxami obfitości vel. rozmaitości. Świetnie można dzięki temu zagospodarować produkty, które ma się w lodówce. Bazą są węglowodany (ryż, kasze różnej maści), do tego dokładamy białko w postaci mięsa, jajek lub w wersji wegańskiej tempehu lub tofu, oraz warzywa. Do tego sos i gotowe. Potem sobie to dowolnie łączymy, polewamy sosem, mieszamy.

Strasznie się dzisiaj rozpisuję, ale musicie mi wybaczyć. Jeszcze jedna sprawa. Do każdego dnia dodałam komentarz, w którym opisuję wykonanie i organizację czasu pracy. Być może ułatwi to niektórym z Was rozplanowanie gotowania typowo pod pudełka do pracy/szkoły. Nie wiem, czy będę takie komentarze zamieszczać częściej. To już zależy od tego, czy będzie to Wam potrzebne, i czy w ogóle będzie chciało się Wam to czytać. Oczywiście mam najwspanialszych czytelników na świecie i wierzę, że czytacie, ale po weekendzie jesteście rozleniwieni i nie chce się Wam czasem stukać w klawiaturę 😉.

PS. Jeśli wrzucacie swoje lunchboxy na Instagram, to pamiętajcie o użyciu hasztagu #makebentonotwar.

PONIEDZIAŁEK

W poniedziałek Połówek zabrał do pracy dwa posiłki. Śniadanie białkowo-tłuszczowe zjadł tym razem w domu (jajecznica od kurek, które chodzą tam, gdzie chcą, plus warzywa). W pierwszym pudełku udawany sushi bowl, czyli ryż, tym razem ryż basmati (niezaprawiany, jedynie gotowany z odrobiną soli), 50 g wędzonego łososia, pieczony batat i burak, ogórek, rzodkiewka, pomidor, imbir marynowany, sporo szczypiorku, nasiona czarnuszki plus oczywiście japoński sos sojowy. 

W drugim pudełku ponownie ryż, smażony filet z indyka (doprawiony zieloną czubrycą, solą i pieprzem), marchewki pieczone z boczkiem i tymiankiem, groszek cukrowy, pomidor, rzodkiewki, ciecierzyca, szczypiorek, świeża bazylia, biały sezam i sos chili.  

Dodatki do bento przygotowałam w niedzielę. Na blachę wrzuciłam bataty (400 g), młode marchewki (250 g) zawinięte w boczek i buraki. Polałam olejem ryżowym, doprawiłam całość solą, marchewki posypałam tymiankiem, buraki ostrą turecką papryką w płatkach a bataty zieloną czubrycą. Piekłam w temperaturze 200 stopni przez około 40 minut. Buraki specjalnie pokroiłam w cienkie plasterki, aby piekły się szybciej. Poświęciłam na to wszystko raptem 15 minut. Potem ostudzone warzywa zapakowałam do pojemniczków (każdy do osobnego pojemnika) i odłożyłam do lodówki. 

Kolejnego dnia rano Połówek wstawił 150 g ryżu i usmażył pierś z indyka. Akurat w tym samym czasie robił sobie śniadanie. Mnie pozostało spakować wszystko do pudełek i zrobić zdjęcia. 

Dodatki warzywne były już gotowe (te, które piekłam w niedzielę). Tak naprawdę wystarczyło wstawić ryż i przygotować mięso. Wykorzystałam do tego jedyną patelnię i garnek. Ryż ugotowałam z kurkumą i solą (na 150 g ryżu około 1/3 łyżeczki kurkumy plus sól). Gdy ryż wchłonął wodę, dorzuciłam do garnka garść mrożonego groszku, garnek przykryłam, wyłączyłam płomień pod garnkiem i pozostawiłam tak ryż na 5 minut. Następnie spulchniłam go widelcem i wymieszałam. Garnek postawiłam przy otwartym oknie, by ryż szybciej wystygł (nigdy nie wkładam do pudełek ciepłej potrawy). 

Gdy ryż się gotował, na patelni rozgrzałam łyżeczkę oleju kokosowego, położyłam cienkie plasterki indyka doprawionego zieloną czubrycą, solą i pieprzem, i usmażyłam z obu stron, po czym odłożyłam na papierowy ręcznik. Na patelnię wrzuciłam posiekanego pora (plus dodałam kolejne 5 g oleju kokosowego) i smażyłam go na średnim ogniu przez 3-4 minuty. Por wylądował w miseczce, a na patelnię dodałam pokrojoną młodą marchewkę (przy pomocy obieraczki do julienne). Smażyłam ją przez 2-3 minuty, kolejno wlałam na patelnię 2 łyżki gorącej wody, dodałam szczyptę soli i odparowałam. Marchewka wylądowała w miseczce, a na patelnię wrzuciłam zielone szparagi (plus pół łyżeczki oleju kokosowego). Smażyłam je przez około 4 minuty i odłożyłam na bok.

Na patelnię dodałam ponownie łyżeczkę oleju, wrzuciłam 250 g mielonej wołowiny, dodałam 3 łyżeczki sambal oelek. Darowałam sobie dodatek soli, bo mój sos jest potwornie słony. Po usmażeniu mięsa, wbiłam do niego jajko, dorzuciłam posiekaną dymkę (cebulka plus szczypior) i smażyłam do ścięcia. Ryż podzieliłam na pół i do jednej części dodałam marchewkę i wymieszałam. I to byłoby na tyle. Opis dość długi, ale całość zajęła maks 25-30 minut. I mamy gotowe dwa bardzo pożywne, mega różnorodne dania. Łącznie niecałe 1800 kcal.

Pierwszy posiłek u Połówka to kasza owsiana z wołowiną i jajkiem (jajko jest w potrawie w postaci gotowanej i smażonej z mięsem), marchewka smażona z groszkiem cukrowym, smażone na chrupko szparagi, marynowane kiełki soi, sezam, cebulka z dymki. Połówek „ozdabiał” potrawę czerwoną i żółtą srirachą.

W drugim pudełku ponownie kasza owsiana, na niej kawałki piersi z kurczaka, cukinia z sosem rybnym, jajko gotowane na pół twardo, kapary, świeży ogórek z tabasco i czarnuszką, rzodkiewka, imbir marynowany, szpinak z czosnkiem i białym sezamem, marchewka. Do polania sos pomidorowy z chili i cynamonem (gotowiec o dobrym składzie). Sos trafił w gusta smakowe Połówka, w moje już nie koniecznie.

Komentarz:

Warzywne dodatki, które robiłam  w niedzielę już się skończyły, dlatego tym razem musiałam zrobić wszystko od podstaw. Przygotowanie dwóch posiłków zajęło mi około 25 minut. Tym razem działałam na 2 garnkach i 1 patelni. W jednym garnku wylądowało 150 g kaszy owsianej, w drugiej jajka. Na patelni najpierw usmażyłam 1 większą pierś z kurczaka (sól, pieprz, zielona czubryca – smażyłam na 5 g oleju kokosowego), następnie wrzuciłam na nią pokrojoną w julienne marchewkę i smażyłam 2 minuty na większym ogniu, dorzuciłam kilka łupinek groszku cukrowego i smażyłam kolejne 2 minuty. Oprószyłam solą i przełożyłam do miseczki. Kolejno smażyłam szparagi (około 4 minuty plus dodatkowe pół łyżeczki oleju kokosowego) i odłożyłam je na talerz. Na patelnię ponownie dodałam pół łyżeczki oleju, wrzuciłam pokrojony w cienkie plasterki mały ząbek czosnku, krótko przesmażyłam, aż zaczął ładnie pachnieć, dodałam sporą garść umytego, osuszonego i posiekanego młodego szpinaku, przesmażyłam przez około minutę, doprawiłam solą, wymieszałam z prażonym sezamem i przełożyłam do pojemniczka. Kolejno przez 2 minuty smażyłam cienko pokrojoną cukinię, podlałam ją sosem rybnym i odparowałam. Na koniec na patelni wylądowało 250 g mielonej wołowiny ponownie z 3 łyżeczkami sambal oelek. Po usmażeniu mięsa, dodałam do niego posiekaną dymkę ze szczypiorem, 2 łyżeczki prażonego sezamu i wbiłam duże jajko. Smażyłam do ścięcia jajka. Et voila. Pozostało złożyć wszystko w sensowną całość i zapakować do pudełek.

Bazę stanowi gotowany ryż basmati. Na nim wylądowało 50 g wędzonego łososia, marynowany imbir, rzodkiewki, ogórek, troszkę posiekanej cebulki z dymki, słupki marchewki, sporo szczypiorku. Całość posypana czarnym sezamem. Dodatkowo japoński sos sojowy do polania.

W drugim pudełku japońska potrawka z ryżu, mięsa i jajek (odsyłam do przepisu na soboro don). Tu jako baza ryż basmati, zamiast mięsa z udek – wołowina, a jako zielony akcent posiekana grubo dymka.

Komentarz:

Zrobienie tych dwóch zestawów zajęło mi jedyne 15 minut, licząc dobrych kilka minut na szukanie sosu sojowego, który jakimś cudem wylądował w lodówce. Wyjątkowo gotowałam wczesnym rankiem i chyba mi to służy. Cała praca sprowadziła się do wstawienia 150 g ryżu. Gdy ten się gotował, przygotowałam sos do mięsa, roztrzepałam jajko i pokroiłam warzywa. Na patelni najpierw usmażyłam wołowinę i przełożyłam ją z sosem do miseczki, potem smażyłam jajka (nie zmieniałam patelni). Ryż, mięso i jajka wylądowały na parapecie przy otwartym oknie. Później wszystko spakowałam do pudełek. I to byłoby na tyle. Muszę częściej lądować przy garach przed 6 rano. Choć patrząc na kalorie, to szału nie ma, bo te dwa pojemniczki mają niecałe 1200 kcal.

W piątek Połówek pracował krócej, zabrał więc ze sobą tylko jedno pudełko. W środku makaron żytni z wędzonym łososiem i szpinakiem. Szybki w wykonaniu i pyszny.

Komentarz:

Pudełko ponownie robione wczesnym rankiem. To zdecydowanie najszybszy w przygotowaniu lunchbox z tego tygodnia. Miałam wprawdzie ugotowany ryż z kolacji z poprzedniego dnia, ale postawiłam na szybki makaron. Wstawiłam wodę w elektrycznym czajniku, by nie tracić czasu, czekając, aż nagrzeje się na palniku. Makaron gotował się tylko 4 minuty. Ja w tym czasie posiekałam pół czerwonej cebulki w piórka, 1 mały ząbek czosnku, garść liści szpinaku, troszkę koperku, szczypiorku. Na 5 g oleju kokosowego usmażyłam cebulkę, dodałam czosnek i szpinak, smażyłam dosłownie chwilkę, aż liście opadły. Makaron odcedziłam, przelałam zimną wodą. Zostawiłam na durszlaku, aby woda dobrze spłynęła. Do miski dodałam zawartość patelni, koperek, szczypiorek, suszone pomidory, łososia, kilka listków bazylii, makaron. Doprawiłam sokiem z cytryny, polałam łyżką oliwy, wymieszałam, doprawiłam solą i pieprzem. I do pudełka 😊. Tak teraz patrzę na ten makaron i kolejnym razem dorzuciłabym tu troszkę posiekanych kaparów.